Heupdysplasie hond
Wat is het?
Heupdysplasie (HD) is een ernstige erfelijke orthopedische aandoening. Bij een normale heup passen de heupkop en -kom goed en voldoende diep in elkaar. Het kapsel zorgt ervoor dat de kop strak in de kom wordt gehouden. Bij afwijkingen van de vorm van heupkop/kom of het kapsel, ontstaat er teveel beweging in de heup, waardoor slijtage en artrosevorming optreedt.
Heupdysplasie is erfelijk, maar wordt ook beïnvloedt door de mate van belasting van het gewricht. Veel belasting (met name teveel wandelen op jonge leeftijd), wild spelen, uitglijden op een gladde vloer en een overmatig lichaamsgewicht spelen een belangrijke rol. Vooral grotere hondenrassen zijn gevoelig voor heupdysplasie. Bij sommige rassen is zelfs meer dan 50% van de honden erfelijk belast. Onderzoek naar de heupen is daarom vaak een vereiste voor fokhonden. Bij ernstige heupdysplasie kunnen zeer jonge honden al problemen hebben. Vaak wordt het echter pas duidelijk waargenomen op oudere leeftijd.
Wat zijn de symptomen?
Vaak zien we een hond die wat stijf is, moeilijker opstaat en niet meer wil springen. Ook kan de hond kreupel lopen en minder willen lopen of spelen. Wanneer beide heupen zijn aangetast, is kreupelheid soms lastig te zien! Jonge pups kunnen bijvoorbeeld wat vaker gaan zitten/liggen dan andere pups van dezelfde leeftijd. De symptomen zullen in verloop van tijd steeds duidelijker worden.
Hond met HD A heupen
Hoe word de Diagnose gesteld?
Met lichamelijk onderzoek kan vaak de aanwezigheid en ernst van heupdysplasie worden vermoed. Röntgenfoto’s zijn nodig om de vorm van de heupen, de mate van artrose en andere afwijkingen vast te stellen.
Waaruit bestaat de behandeling?
Er zijn verschillende behandelmogelijkheden, die afhangen van het type en de grootte van de hond, de leeftijd en de ernst van de heupdysplasie. Bij jonge honden kan een symphysiodesis (JPS Bekkenoperatie) of een bekkenkanteling (TPO) worden uitgevoerd. Hiervoor is een vroegtijdige diagnostiek nodig (rond 12-16 weken leeftijd). Tijdige behandeling leidt tot een zeer grote kans dat heupproblemen in de toekomst voorkomen worden.
Bij oudere honden volstaat soms een behandeling met gedoseerde beweging, pijnstillers, aangepaste voeding en het optimaliseren van het lichaamsgewicht. Ook kan bij kleine hondjes de femurkop verwijderd worden, waardoor de hond pijnvrij zal zijn en zich een nieuw ‘nep-gewricht’ zal vormen. Bij grotere honden kan zelfs een kunstheup worden geplaatst. Na de operatie is een revalidatie met rust en pijnstilling zeer belangrijk voor een goed resultaat.